اس ام اس دوستانه جدید
عمريست دلم چو صيد در بند شده
اي دوست مگر قيمت دل چند شده؟
سنگين شده سايه ات کجايي جانا؟
يارانه ي عشق هم هدفمند شده؟!!!
.
.
.
.
.
.
.
سکوتي بود بر قلبم که با آن ميزدم فرياد اگر از شهر غم رفتي مرا هرگز مبر از ياد.
.
.
.
.
.
..
.
رفاقت را از دست فروش بازار نخريديم؛ آن را در کوچه هاى خاکى محله مان يادگرفتيم پس خوب ميدانيم؛ براى کدام رفيق زمين بخوريم که از زمين خوردنمان شاد نگردد بلکه دست خاکيمان رابگيرد و از زمين بلندمان کند
.
.
.
.
.
.
.
خانه قلب من از خشت رفيقان برپاست/ديدگانم زگل روي رفيقان بيناست/روزگاريست که هرکس زکسي بي خبر است/بازهم بر دل مايادرفيقان برجاست.
.
.
.
.
.
.
.
در خرابه هاي قلب مهربونت من کاگري بيش نيستم…!
زود باش سيمان برسون که کار خوابيده….!
.
.
.
.
.
.
.
توي رفاقت پشت هم بودن خيلي مهمتر از باهم بودنه
.
.
.
.
.
.
.
بسلامتيه خودمون که توي پلک زدنامون توي هر نفس کشيدن هميشه هستيم به ياد اونايي که بد شکوندن دل پاک و بي ريامون…..!
.
.
.
.
.
.
.
ازخدا پرسيدم چي دوست داري؟گفت: سخاوت
ديوانه گفت:حماقت
غم گفت: ملامت
کوه گفت:صلابت
معشوق گفت:نگاهت
فداي تو که گفتي رفاقت
.
.
.
.
.
.
.
<><><><><><> اين زنجير رفاقتمونه، عمرا پاره بشه چون جنسش از معرفته…
.
.
.
.
.
.
.
زيبا ترين گل با اولين باد پاييزي پرپر شد . با وفا ترين دوست به مرور زمان بي وفا شد . اين پرپر شد ن از گل نيست از طبيعت است و اين بي وفايي از دوست نيست از روزگار است
.
.
.
.
.
.
.
دوستي کلبه ايست چوبي باتخته هاي اميد ميخهاي محبت وديوارهاي عشق وهيچ طوفاني آن را ويران نميکند مگر بي وفايي.
.
.
.
.
.
..
.
رفاقت بار سنگينيست! کسي بر دوش مي گيرد، که يک دنيا “وفا” دارد
.
.
.
.
.
.
.
زندگي عاقبت ما باختيم بس که تک خال محبت بر رفيق انداختيم
.
.
.
.
.
.
.
دنيا نباشد! فقط کوچه اي باشد و باران, و دوستي که زلال تر از باران است
.
.
.
.
.
..
.
سفر از فاصله ي دور حکايت دارد * خسته، با رفتن، احساس رفاقت دارد * چه صميمانه به درگاه خدا گويم * که دلم از دوري دوست شکايت دارد…
.
.
.
.
.
.
.
صبح امروزکسي گفت به من: تو چقدر تنهايي!
گفتمش در پاسخ: تو چقدر ناداني، تن من گر تنهاست، دل من بادلهاست، دوستاني دارم، همه ازجنس بلورکه دعايم گويند و دعاشان گويم. يادشان در دل من قلبشان منزل من!
.
.
.
.
.
.
.
به يادم باش که در يادم بماني/که ما رفيق بوديم زماني /گذشته ها اگه رفت گذشتن/ولي درقلب من بازم هماني
.
.
.
.
.
.
.
ميگن دوران خان و خان بازي تمام شده.
تو از تبار کدام خاني که من هنوز “نوکرتم”
.
.
.
.
.
.
کيست غربت رفته را ياد کند / دل غربت زده را شاد کند
من نوشتم اين سخن از بهردوست / تا بداني اين دلم در فکر توست
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: